تاور کرین چیست؟

درباره ی تاور کرین چه می دانید؟

عنوان دیگر تاور کرین، جرثقیل برجی بوده و توانایی افزایش اجسام سنگین ‌وزن را دارد. شما تاور کرین ها را در سطح شهر و زمان ساخت ساختمان‌ها بسیار مشاهده می نمایید، دستگاه ‌هایی با ارتفاع بیش از یک ساختمان تا بتوانند بار را تا پشت بام ساختمان بالا ببرند. در حقیقت یک اهرم تعادلی غول‌ پیکر بوده و این دستگاه قادر می باشد تا بار را در سه جهت  x  و y و z جا به ‌جا نماید و به اصطلاح قابلیت جابه‌جایی بار را در 360 درجه دارد. قیمت تاور کرین ها بسیار زیاد بوده؛ به صورتی که از چند صد میلیون تا چندین میلیارد تومان می تواند هزینه داشته باشد. در پروژه های ساختمانی اگر حجم کار کم باشد، اغلب معماران اقدام به اجاره تاور کرین می نمایند و اگر پروژه نسبتا بزرگ باشد، به خرید تاور کرین اقدام می نمایند تا صرفه بیشتری داشته باشد.

پیدایش تاور کرین:

ازآنجا که تاور کرین نیز یک مدل اهرم تعادلی می باشد؛ پس می‌توان گفت که پیدایش و به کارگیری از آن به وسیله ی یونانی‌های باستان رخ داده است. در آن دوران به منظور پروژه‌های ساخت ‌و ساز از حیواناتی مثل الاغ به منظور حمل بار استفاده می‌ نمایند و پس از مدتی توانستند وسیله‌ای بسازند که قدرت حمل بار را همانند الاغ و قابلیت چرخش در سر جای خود را مانند انسان داشته باشد. همینطور یونانیان به منظور بالا رفتن سرعت  از تاور کرین ها در بندرگاه‌هایشان به منظور بارگیری کشتی‌ها و بهره گیری در ساخت ‌و سازها از آن‌ها استفاده می‌ نمایند؛ مثل: ساخت برج‌های سنگی. اولین جرثقیل‌های برجی از چوب تولید ‌شده بود، اما پس از انقلاب صنعتی، تاورکرین ها را از چدن، آهن و فولاد تولید می کردند.

کاربرد های تاور کرین:

تاور کرین ها به طور معمول بهترین ترکیب از ارتفاع و ظرفیت بالابری را فراهم نموده و به شکل گسترده در مواردی مانند:

• اول،‌ ساختن سدها.
• دوم، برج‌ها و ساختمان‌های مرتفع.
• سوم،‌ سدسازی.
• چهارم، ساخت سیلو.
• پنجم،‌ حمل بار در بندرها و گمرک‌ها.

استفاده می گردند. همچنین در صنایع دیگر نیز کاربردهای خاص خود را داشته؛ به عنوان مثال در صنعت حمل ‌و نقل به منظور بارگیری و تخلیه، در صنعت تولید به جهت مونتاژ تجهیزات سنگین، در صنعت ساختمان سازی‌ برای حرکت مواد مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

تاور کرین از چه بخش هایی منشکل است؟

همان ‌طور که یک اهرم تعادل از سه بخش متشکل است؛ تاور کرین نیز از سه بخش متشکل ‌شده است.

اول، بخش مرکزی که به آن پایه گفته می شود.

دوم، بخش بازو که وظیفه ی حمل بار را بر عهده گرفته است.

سوم، بخش پشت تاور کرین که بلوک‌ های بتنی درون آن قرار ‌گرفته تا وزن عقب و جلوی تاور را متعادل نماید.

علت سقوط نکردن تاور کرین ها:

برای یک تاور کرین بحث تعادل بسیار حیاتی بوده و برای اینکه یک بتواند تعادل و استقامت خود را حفظ نمود پایه‌های آن (پایه تثبیت) را درون زمین و در بتن قرار می ‌دهند؛ دقیقاً مثل یک ساختمان که پیش از شروع به ساخت پایه ‌های آن را می‌ریزند. همچنین اگر نیاز باشد، به وسیله ی کمربندهای تعادلی نیز تعادل تاور کرین را حفظ می نمایند تا از سقوط آن جلوگیری کنند. همچنین به منظور حفظ تعادل میان بازوی جلویی تاور کرین که وظیفه ی حمل و بلند نمودن بار را دارد، در پشت سر آن نیز یک بازو با وزنه‌های بتنی قرار می‌ گیرند تا تعادل وزنی میان دو طرف این اهرم غول‌پیکر ایجاد کند.

زمان نصب اولیه ی جرثقیل برجی، پایه ی تثبیت آن باید مطابق با مشخصات فنی مورد نیاز که در دفترچه آن مدل خاص از تاور کرین قید شده، با نظارت و تائید مهندس ساختمان اجرا گردد. از آنجا که دسترسی به این قسمت و بررسی دقیق مشخصات زمان بهره‌ برداری از سوی بازرس امکان‌پذیر نبوده، تأییدیه مهندس ناظر ساختمان در این زمینه موردنیاز است.

انواع تاور کرین:

به منظور تاور کرین ها دسته ‌بندی ‌های زیادی می‌توان در نظر داشت و هر یک از دسته‌ها به جهت گروه خاصی از نیازها تولید ‌شده‌اند.

سه دسته اصلی تاور کرین:

• اول، ابعاد.
• دوم، مدل نصب شدن.
• سوم، شعاع حرکتی.

اول، ابعاد:

تاورکرین ها ازنظر ابعاد به دو دسته ی اصلی بزرگ و کوچک طبقه‌ بندی می‌ گردند. تاورکرین‌های کوچک مناسب به منظور جابه‌جایی لوازم و ابزارها در درون یک محیط کوچک مثل کارگاه‌ها طراحی ‌گشته‌ اند و تاورکرین‌های بزرگ و یا غول‌پیکر به جهت ساخت ساختمان‌ ها و برج‌های بلند، به کار می رود. قرار همچنین مدل دیگری نیز وجود دارد که در صنعت نفت به منظور ساخت مخازن نفتی و جابه‌جایی بار در آب و بیرون آوردن وسایل از درون آب مثل کشتی‌های غرق‌شده به کار ‌رفته که به آن جرثقیل شناور گفته می شود.

دوم، مدل نصب شدن:

در این مدل  می توان تاورکرین ها را به دو دسته تقسیم کرد:

• اول، خود نصب شونده.
• دوم، کمک نصب شونده.

همان‌طور که از عنوان آن‌ها مشخص است، تاورکرین خود نصب شونده به منظور نصب و راه‌اندازی هیچ عامل کمکی نیازی نداشته و خود این قابلیت را دارد که ارتفاعش را کم و یا زیاد نماید. مهم ‌ترین خاصیت این جرثقیل، امکان نصب سریع و آسان آن می باشد. تاورکرین های کمک نصب شونده به یک عامل خارجی و کمک ‌کننده مثل یک جرثقیل یا حتی بالگرد، به منظور نصب و راه‌اندازی نیاز داشته و ارتفاع آن‌ها به وسیله ی قطعات ارتفاعی مخصوص یا سکشن بالا می رود. ویژگی این دسته از تاورکرین‌ها قدرت و ارتفاع بیشتر به منظور حمل بار و جابه‌جایی اجسام می باشد.

سوم، شعاع حرکتی:

همه ی تاور کرین ها شعاع حرکتی 360 درجه یا جابه‌جایی بار در محورهای x و y و z دارند. شعاع حرکتی بدان معناست که یک تاور کرین در این سه محور چه محدودیتی دارد؟ در این طبقه ‌بندی می‌توان تاورکرین را به سه دسته تقسیم کرد:

• اول، ثابت.
• دوم، متحرک.
• سوم، بالارونده.

درباره ی تاور کرین های ثابت چه می دانید؟

همان‌طور که از نام آن معلوم است این مدل تاور کرین ها هیچ ویژگی خاصی نداشته و به منظور کاربردهای معمولی به کار می روند.

تاور کرین های متحرک:

از جمله مهم‌ترین خصوصیات تاور کرین متحرک، می توان به شعاع عملیاتی گسترده آن اشاره کرد؛ بدین معنا که در محورهای x و y که زمین است توانایی حرکت داشته و در بخش‌ های مختلف یک پروژه کار می کند. البته خود این تاور کرین ها به سه دسته تقسیم می شوند که هر یک دارای مزایا و معایبی هستند:

• اول، ریلی.
• دوم، جاده‌ای.
• سوم، شناور.

تاورکرین های بالا رونده:

به طور معمول از تاورکرین بالارونده به منظور ساخت بناهایی مانند ساختمان استفاده می‌ گردد. این مدل جرثقیل با بالا رفتن ارتفاع ساختمان، بالا ‌رفته و نقطه قوت آن پوشش گسترده محور z می باشد. به همین دلیل است که از این مدل تاور کرین در صنعت برج‌سازی و ساخت‌ آسمان‌خراش‌ها و پل‌سازی بهره گرفته می شود.

درباره ی اجزای تاور کرین بیشتر بدانید:

تمامی جرثقیل های برج شامل اجزای اساسی هستند:

• اول، پایه پد بتن.
• دوم، بدنه.
• سوم، موتور.
• چهارم، چرخ دنده ی انفجاری.
• پنجم، پایه متصل.

در بالای واحد انفجاری سه قسمت وجود دارد:

چرخش افقی طولی یا بازوی کاری، که قسمتی از جرثقیل بوده که بار را حمل می نماید. چرخی دستی در امتداد محور حرکت می نماید تا بار را به داخل و خارج از مرکز جرثقیل انتقال می دهد. بازو ماشین آلات افقی کوتاه تر که حاوی موتورهای جرثقیل و الکترونیک و وزن مخصوص بتنی بزرگمی باشد.

کابین اپراتور :

بازوی ماشین شامل موتور می باشد که بار را بارگیری خواهد کرد، همراه با کنترل الکترونیکی به وسیله ی راننده آن و درپوش کابل می باشد.

موتورهایی که واحد انفجاری را در اختیار دارند، در بالای دستگاه بزرگ جای گرفته اند.

اجزای مکانیکی:

• اول، سیستم کامل ارتفاعی تاور.
• دوم، کمربند.
• سوم، پایه تثبیت.
• چهارم، ریل.
• پنجم، سکشن.

اجزای برقی جرثقیل:

• اول، موتور گیربکس شاریت.
• دوم، موتور گیربکس گردان.
• سوم، محافظ های الکتروموتورهای مدارهای قلاب گردان.
• چهارم، انواع ذغال موتورها و کلکتورهای تاورکرین.
• پنجم، انواع اینانسومترهای فرمان.
• ششم، کنترل فاز.
• هفتم، میکروسوئیچها.
• هشتم، موتور شاریوت و گیربکس.
• نهم، کمر بند مهاری یا آنکاراژ.
• دهم، لنت ترمز.
• یازدهم، قرقره ها.

کاربرد تاور کرین چیست؟

بالا بردن انواع مصالح مثل سازه های اسکلتی ژنراتور و مصالح ساخت و ساز مانند سیمان، بتن، سنگ، خاک و آهن با تناژ بالا در ارتفاعات کار دشواری بوده که نمی توان از نیروی انسانی استفاده نمود. تاورکرین توان زیادی در جابه جایی و انتقال مصالح ساختمانی سازه های بزرگ ساختمانی به طبقات بالا را دارد.

کاربری این نوع جرثقیل ها چیست؟

• اول، برج سازی.
• دوم، سد سازی.
• سوم، سیلو سازی.
• چهارم، پل سازی.
• پنجم، ساختمان سازی.
• ششم، حمل کالا در بنادر.

به منظور جا به جایی و بلند نمودن قطعات سنگین و بزرگ مانند ژنراتورها و قطعات بتنی و فلزی در صنایع گوناگون از تاور کرین استفاده می گردد.

جرثقیل یا جراثقال به زبان پارسی گرانبر دستگاهی بوده که بار را در راستای قائم با ترکیب شش جهت حرکتی کنترل پایا جابه‌جا خواهد ‌کرد.

تاور کرین به چه صورت کار می کند؟

تاور کرین ها انواع گوناگونی داشته که تقریبا” همگی از قانونی در انجام کار و بار برداری تبعیت می نمایند که شامل چند طبقه می باشد.

اول، قدرت بار برداری:

قدرت باربرداری در تاور مبنی بر ساختار آن ها بوده که تا چه تناژی را میتواند از روی زمین بلند نماید که این کار به وسیله ی الکترو موتور صورت می گیرد و الکترو موتور به گیربکس و از گیربکس به درام یا همان وینچ وصل می شود و به وسیله ی وینچ مقدار نیاز سیم بکسل تا ارتفاع مورد نیاز دستگاه و رابطی با عنوان هوک قلاب به بار وصل می شود. لازم به ذکر است بعد از راننده و فرمان هدایت، تمامی سیستم فوق به وسیله ی یک سری میکرو سوئیچ در حال کنترول بوده تا دستگاه بار بیش از اندازه مجاز را ( تناژ ) از روی زمین بلند نکند و ایمنی دستگاه محفوظ بماند. همه ی این مراحل به قدرت باربرداری یا تناژ دستگاه منصوب است.

دوم، قدرت مانور بار به سمت جلو و عقب یا شاریوت:

تاور کرین ها بعد از بلند کردن بار از روی زمین دارای مانور حرکت بار به سمت جلو یعنی دور از دستگاه (شاریوت به جلو) و حرکت بار به سمت عقب یعنی به سمت خود دستگاه می باشند. البته باید افزود باری را که بیش از لندازه مجاز تناژ دستگاه است را به وسیله ی میکروسوئیچ های قطع کن کنترول می کند و از جلو رفتن آن خودداری خواهد کرد.

سوم، قدرت مانور گردشی یا گردان:

تاور کرین ها علاوه بر دارایی قدرت بلند نمودن بار و حرکت آن به جلو و عقب قدرتی دارند که در شعاع ۳۶۰ درجه می تواند بار را جابجا نماید و به هر نقطه ی دلخواه بار را انتقال می دهد. به طور معمول این کار به وسیله ی ۱ یا ۲ الکتروموتور و ۱ یا ۲ گیربکس صورت می گیرد که برای ایمنی آن نیز میکروسوئیچ هایی تعبیه شده تا در مواقع لزوم از دور زدن بی جا جلوگیری کند.

چهارم، قدرت حرکت کلی دستگاه:

تاور کرین ها توانایی حرکت روی زمین و منتقل کردن کلی دستگاه از نقطه ای به نقطه ی دیگر را دارند. آن ها برای خزیدن بر روی زمین متفاوتند. بعضی از آن ها به وسیله ی قرار گرفتن روی ریل جابجا می شوند. بعضی دیگر روی زنجیرهایی که شباهت به زنجیر تانک دارند بر روی زمین حرکت می نمایند. مدل دیگری از آن ها بر روی چرخ های بزرگی که مثل لاستیک هواپیما می باشد، بر روی آن ها حرکت می نمایند. تمامی حرکت این دستگاه ها به وسیله ی الکترو موتور های برقی و گیربکس های بسیار قوی که ترمز های بسیار قوی دارند، انجام می شوند.