با انواع روان کننده های بتن آشنا شوید:
- اول، روان کننده ی بتن نوع Aخاصیت کاهندگی آب بتن دارد.
- دوم، روان کننده بتن نوع D خاصیت کاهندگی آب بتن و تاخیر در گیرش بتن دارد.
- سوم، روان کننده بتن نوع Eخاصیت زورگیری و کاهش دهندگی آب دارد.
درباره ی روان کننده ها و فوق روان کننده های بتن چه می دانید؟
افزودنی های روان کننده که با عنوان فوق روان کننده بتن نیز مطرح است؛ به منظور افزایش اسلامپ بتن تازه و بالا بردن کارایی به آن اضافه می شوند و آن ها را به بتن روان تبدیل می نمایند. در حقیقت این افزودنی ها همان کاهنده های آب با رنج بالا می باشند که در این اینجا به منظور اهداف دیگری از آن ها استفاده می گردد. بتن روان بسیار مایع بوده و با کارایی بالاتری که دارد می توان از آن بدون نیاز به ویبراسیون یا فشرده سازی و بدون این که ذره ای آب انداختن یا جداشدگی در آن اتفاق افتد، استفاده نمود. از استفاده های مختلف بتن روان می توان به مقاطع باریک و لوله های زیر آب اشاره نمود. گفتنی است که به کارگیری بتن روان، عملیات بتن ریزی را تسهیل نموده و هزینه‌های آن را نیز کم می کند.
افزودن روان کننده یا فوق روان کننده به بتنی با اسلامپ 75 میلی‌متر، آن را تبدیل به بتنی با اسلامپ 230 میلی متری می کند. بر اساس تعریف، به بتنی «بتن روان» می گویند که اسلامپی بزرگ تر از 190 میلی متر داشته و همچنان خاصیت های اصلی خود را حفظ نمود.
در استانداردها و آیین نامه های بتن، از دو مدل روان کننده نام برده شده: نوع اول، روان کننده و نوع دوم آن، روان کننده و ایجاد کننده ی تاخیر در گیرش است. به طور معمول روان کننده ها تاثیر بیشتری در تولید بتن روان نسبت به کاهش دهنده های آب در بتن معمولی یا با رنج معمولی دارند. تاثیر روان کننده ها در بالا بردن کارایی و اسلامپ حدود 30 تا 60 دقیقه دوام داشته و بعد از آن کارایی و اسلامپ بتن به سرعت کم می شود. بالا بودن دما نیز می تواند به سرعت کاهش اسلامپ قوت بخشد. به طور معمول این افزودنی ها در محل اجرای پروژه به بتن افزوده می شوند و به اشکال مختلفی موجود هستند. انواع افزودنی های بتن مایع و پودر فوق روان کننده های بتن موجود می باشند. زمان گیرش بتن امکان دارد بر پایه ی ویژگی های مختلف این افزودنی از جمله ترکیب شیمیایی، مقدار به کار رفته و واکنش آن با دیگر مواد مورد استفاده در بتن، به تاخیر افتد یا به آن سرعت ببخشد. برخی از روان کننده ها قادرند تا گیرش نهایی بتن را میان یک تا چهار ساعت به تاخیر بیندازند.
آنچه در این مقاله می‌خوانید
همانطور که در بالا ذکر شد، بتن های روان اصولا آب انداختگی ندارند، اما آزمایش ها نشان می دهد که بتن روان با نسبت آب به سیمان مساوی با یک بتن معمولی، آب انداختگی بیشتری دارد. اما این مقدار در بتن های با اسلامپ بسیار بالا و یا بتن هایی که مقدار آب زیادی دارند، خیلی کمتر می باشد. همچنین جمع شدگی بر اثر خشک شدن این مدل بتن ها نیز نسبت به انواع مشابه بسیار کمتر است.
میزان تاثیر روان کننده ها بر مقاوم سازی سازه های بتنی وابسته به میزان و عیار سیمان و همچنین اسلامپ اولیه ی بتن مورد نظر است. بتن روان نسبت به بتن معمولی هوازایی بیشتری دارد. بر همین أساس، تحقیقات نشان داده بتن روان در مناطق مرطوب عملکرد ضعیف تری دارند. با این وجود عملکرد بتن روان با نسبت آب به سیمان پایین در مناطق سردسیر، مطلوب گزارش می شود.
کاربرد فوق روان کننده های بتن:
- اول، فوق روان کننده ها دارای کاربرد های زیادی هستند که از آن ها در موارد گوناگونی می توان بهره برد و بتن با کیفیت بالاتر و سرعت بیشتری تولید نمود.
- دوم، از جمله کاربردهای بالایی که فوق روان کننده های بتن دارد؛ ایجاد بتن در هوای سرد می باشد که به علت انقباض امکان دارد حالت روانی مورد نیاز را نداشته باشد.
- سوم، از فوق روان کننده های بتن در قالب های بتنی پیش ساخته و بتنی بهره می گیرد.
- چهارم، استفاده در بتن ریزی بخش های با تقویت بالا و نیاز به استحکام زیاد.
- پنجم، تولید میکروسیلیسون بتن.
- ششم، بتن ها به منظور ایجاد کف سخت و محکم.
- هفتم، به جهت بالا بردن کارایی بتن، بدون نیاز به افزایش میزان آب در مخلوط.
مزایای استفاده از فوق روان کننده های بتن:
به کمک فوق روان کننده ها می توان در مقاومت بتن افزایش قابل توجهی ایجاد نمود؛ بدون اینکه مقدار سیمان استفاده شده را بیشتر کرد. همچنین تولید بتن بدون استفاده ی زیاد از آب در پروژه هایی که مصرف آب باید بهینه تر گردد. به علاوه سهولت پیاده سازی بتن و کاهش نیروهای انسانی به کمک فوق روان کننده های بتن مقدور می گردد. ارتقای چسبندگی و صافی و یکنواختی بتن و پمپ راحت تر و کاهش نفوذ پذیری بتن که خود استحکام آن را افزایش می دهد.
مکانیسم عمل فوق روان کننده های بتن:
- اول، فوق روان کننده به نحوی عمل می کند که با ترکیبات خاص خود در کنار یکدیگر این واکنش را بهتر انجام می دهد. برای مثال در فوق روان کننده های بتن کربوکسیلاتی واکنش های زیر ایجاد می گردد.
- دوم، مجموعه کلسیم به همراه کلسیم سیلیکات موجود در این ترکیب از تشکیل ژل هیدرات مانع می شود.
- سوم، رشد هیدرکسید کلسیم های و هیدرات های محصول را مهار خواهند کرد.
- چهارم، جذب سطحی مواد افزودنی بر روی مواد بدون آب یا کم آب و تغییرات سطحی مواد سیمانی.
- پنجم، تشکیل یک لایه ی نیمه سنگین بر روی دانه های سیمان.
- ششم، با این مکانیسم ها فوق روان کننده کربوکسیلاتی سبب می شود تا بتن حالتی روان به خود بگیرد.
شیوه ی مصرف فوق روان کننده های بتن:
به منظور اینکه از بهترین فوق روان کننده بتن بتوان بهترین نوع مصرف فوق روان کننده ها اجرا نمود، فاکتورهای گوناگونی از جمله نوع فوق روان کننده، شرایط کارگاه و میزان نیروی وارد بر سازه و غیره که به وسیله ی آزمون های مختلف به دست می آید، باید در نظر گرفته شود؛ اما به صورت متوسط مقدار کاربرد فوق روان کننده های بتن میان 0.5 تا 1.5 درصد وزن سیمانی بوده که مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این افزودنی ها را می توان در تولید مخلوط آب و بتن افزود و یا پس از ساخت بتن در مخلوط کن فوق روان کننده های بتن را به آن اضافه کرد. بهتر است که مواد به صورت مستقیم به سیمان خشک اضافه شود. این مواد باید در شرایط دور از انجماد، نور مستقیم و رطوبت نگهداری گردند و تا 9 ماه در صورت بسته بودن محفظه ی آن قابل نگهداری می باشد.