طراحی مقطع عرشه فولادی در نقش قالب
مقطع عرشه فولادی باید به گونه‌ای انتخاب گردد که سیستم توانایی تحمل بارهای هنگام ساخت شامل وزن بتن خیس، تجهیزات و نیروی انسانی را دارا باشد. در این مرحله، مقطع فولادی که بارهای زمان ساخت از طریق عرشه به آن منتقل می گردد و همچنین نوع آن و ضخامت عرشه فولادی باید به گونه ای انتخاب گردد که سیستم توانایی تحمل بارهای هنگام ساخت شامل وزن بتن خیس، تجهیزات و نیروی انسانی را دارا باشد. طراحی مقطع براساس نتایج بدست آمده از یک سری آزمایش‌های استاندارد انجام می‌پذیرد که این امر مستلزم ساخت نمونه‌هایی با دقت بالا و سپس انجام آزمایش‌های مذکور با شویه و الگوریتم خاص خود و در نهایت گرفتن خروجی‌های قابل استفاده از آنهاست.
مقطع عرشه فولادی
خصوصیات مقطع
- طراحی تنش مجاز (ASD): در شرایط اعمال بار ترکیبی ناشی از بتن مرطوب، وزن عرشه، و بارهای زنده عملیاتی، تنش خمشی در مقطع نباید بیش از 0.6 برابرِ تاب ارتجاعی باشد.
- طراحی ضرایب بار و مقاومت (LRFD): می بایست از ترکیبات بارگذاری برای که در آیین نامه مربرط ارائه شده است استفاده گردد.
- انحنای عرشه: مقادیر انحنای عرشه (در نقش قالب) باید بر اساس بار بتن مرطوب (که بر حسب طرح و وزن عرشه فولادی تعیین می‌شود) و بار یکنواخت اعمال شده بر تمام دهانه‌ها محاسبه شود. مقدار این انحنا به 1/180 از دهانه موثر یا 3/4 اینچ (20 mm)، که کمتر از عرض دهانه موثر است، محدود می‌شود.
- حداقل باربَری: حداقل طول تکیه گاه داخلی باید مطابق با شرایط لهیدگی جان تیر مندرج در مقررات امریکای شمالی برای طراحی اعضای ساختمانی فولادی سرد نورد شده تعیین شود. در این مورد باید از بار یکنواخت بتن مرطوب به اضافه وزن عرشه فولادی و بار عملیاتی برابر با 20 psf (1 kPa) استفاده شود.
مقطع عرشه فولادی